SHAHIN NAJAFI OFFICIAL BLOG

آذر ۲۷، ۱۳۹۵

The Helpless Shriek of the Iranian Musician Shahin Najafi - for Syria


Syria, forgive me never!
I can neither bring back your mothers, fathers and children resting in the soil
Nor I can rebuild your cities, houses and gardens
I only will carry this eternal shame on my shoulders
May it be the courage
To share the deep sorrow inside me with you and your people
I am ashamed of the deeds of the tyrant rulers of my land
Who having the factitive names of the gods, are from the transgressors
No! This shame will not diminish your suffering
It’s only my saturnine breath which conks exhausted with your agony


Der Hilflose Schrei vom iranische Musiker "Shahin Najafi"
Syrien verzeih mir niemals
Ich kann dir deine verlorenen Mütter, Väter und Kinder nicht wieder ins Leben zurückholen.
Deine geborstene Städte, Häuser und Gärten kann ich nicht wieder aufbauen.
Ich verzeihe mir nicht, dass ich so lange untätig, erst jetzt den Mut aufbringe, mein tiefstes Mitgefühl deinem Volke zum Ausdruck zu bringen.
Ich schäme mich, was mein Land euch in Namen falscher Götter antut.
Ich habe dir damit keinen Schmerz vermindert, nur das Weiteratmen fällt mir nun weniger schwer.



مرا نه توان آن است كه مادران و پدران و فرزندان در خاك خفته‌‌‌‌ات را باز گردانم
و نه شهرها و خانه‌‌ها و باغ‌‌هايت را دوباره آباد سازم
تنها اين شرمسارى جاودانه را بر دوش خواهم كشيد
تا شايد شهامتى باشد
تا اينچنين غم عميق وجودم را با تو و با مردمانت تقسيم كنم.
من شرمسار كردار حكمرانان غاصب سرزمينم هستم
كه با نام دروغين خدايان، از خطاكارانند.
نه! اين شرمسارى چيزى از رنج تو نمى‌‌كاهد
تنها نفس‌‌هاى سنگين من است كه با رنج‌‌هاى تو از رمق مى‌‌افتد

آذر ۱۶، ۱۳۹۵

روز دانشجو

Student Day in Iran

همچنانكه روز معلم، روز به داركشيده ‌‌شدن فرزاد كمانگر است، روز دانشجو ى ما هم ۱۸ تیر است.

آذر ۱۳، ۱۳۹۵

آرش صادقی

Arash Sadeghi & Golrokh Iraee

اگر سكوت كنم، به عهدم با انسان پشت كرده‌‌ام و هم‌مسلك خيل عظيم هنرمندانِ "به چيزم" خواهم شد و وقتى سخن مى‌‌گويم، تنهايى‌‌ام عميق‌‌تر مى‌‌شود كه شعر پشم است و هيچ غلطى نمى‌‌كند و جز او هم هيچ راهى ندارم تا در آن گم شوم. دقيقا حال روزهاى حبس فرزاد را دارم و خبر نابهنگام اعدامش و حالا آرش را اينگونه ذره ذره مى‌‌كشند و هيچ هيچ هيچ...