این کار، کار شریفیست. آنتیکس داستان افشین ناغونی را به رپ کشیده است. موسیقیاش روان و تیزهوشانه است. داستان افشین مثل زندگی تکتک ما بخشهای غمانگیز هم دارد اما درواقع از آن دست زندگیهاییست که باید دربارهاش قصهها نوشت. آمیزهای از اراده و شعور و شرف. رپ آنتیکس هم آدم را یاد آن بخش از رپ جوان و جدید و اتفاقا نادیدهگرفتهشدهی داخل ایران میاندازد. همان رپ واقعا زیرزمینی! رپی که صدای انسان و بوی خاک و رنگ خون دارد...