قول داده بودم چند كتاب معرفى كنم و گويا بايد اين كار را مرتب انجام بدهم تا به روز باشيم. شناخت تاريخ معاصر، نگاه ما نسبت به شرايط اجتماعى و سياسى امروز را وسيعتر مى‌كند و وسيعتر شدن نگاه ما، شايد ميزان فريب‌خوردگى را پايين بياورد. در همين رابطه پنج كتاب را براى مطالعه پيشنهاد مى‌كنم:
١. تاريخ ايران نوين نوشته‌ى يرواند آبراهاميان
٢. ايران بين دو انقلاب نوشته‌ى يرواند آبراهاميان
٣. ايران برآمدن رضاخان نوشته‌ى سيروس غنى
٤. تاريخ مشروطه‌ى ايران از احمد كسروى، انديشمند ملى‌گرا، مقتول توسط فداييان اسلام
٥. هفت جلد كتاب تاريخ انقلاب مشروطيت مهدى ملك‌زاده فرزند شهيد مشروطيت، ملك‌المتكلمين
دوستانى كه اطلاعات اندكى از تاريخ دويست ساله‌ى ايران دارند ابتدا با كتاب 'تاريخ نوين ايران' شروع كنند، كتابى كم‌حجم و غيرتخصصى‌ست. پس از آن كتاب 'ايران بين دو انقلاب' را مطالعه كنيد كه تقريبا شكل مفصل‌تر كتاب اول است. پس از آن مى‌توانيد كتاب 'برآمدن رضاخان' را بخوانيد. دو كتاب تاريخ مشروطه‌ى كسروى و ملك‌زاده از اين روى كه نويسندگان‌شان، هم‌عصر دوران تاريخى روايت شده بوده‌اند، داراى اهميت مى‌باشند. اين كتاب‌ها براى شروع، كمك مى‌كنند تا به صورت اجمالى نكات مهم تاريخ معاصر ايران را بشناسيد. از ياد نبريد وضعيت امروز ايران ارتباط مستقيم و جدى به ايران پيش و پس از دوره مشروطه (يعنى شروع مدرنيسم در ايران) دارد. بسيارى از پرسش‌هاى امروز جامعه‌ى ايرانى درباره‌ى دين، آزادى، قوميت، ملى‌گرايى، مدرنيته و ... در دو سده‌ى گذشته مطرح شده بودند. اين كتاب‌ها [براى شروع] از هر مستند غيرعلمى تلويزيونى مفيدترند، چراكه اوضاع سياسى ايران را مستند و مستدل ، تحليل و تشريح مى‌كنند. اگر شناخت صحيحى از تاريخ داشته باشيم مطمئنا به ورطه‌ى پرستش شخصيت‌ها سقوط نخواهيم كرد والبته كمتر تحت تاثير تبليغات مثبت و منفى رسانه‌ها قرار مى‌گيريم. دقت كنيد كه قرار نيست تاريخ‌شناس شويد، بلكه مى‌خوانيد تا با خواندنِ "گذشته"، حال‌تان را بشناسيد و آينده را بسازيد.
موضوع بعدى اين است كه در چند روز گذشته به پيشنهاد رفيقى، بعد از چند سال، چند فيلم ايرانى ديدم و چقدر خوشحال شدم و شما اگر پيشتر ديده‌ايد كه هيچ، خوشا به حال‌تان و اگر هم نه، كه ببينيد. چهار فيلم از 'كاهانى' ديدم و به خلاقيت‌اش (مخصوصا در بيست و اسب حيوان نجيبى‌ست) غبطه خوردم و چه بازى‌هاى خوبى و چه شعور بالايى از ديالوگ و چه فاصله‌گذارى هاى به جايى و صد البته طنزى زنده و تلخ. پنجمين فيلم، 'تنهاى تنهاى تنها' يك كمدى سوررئال و سياه و عجيب از 'عبدى‌پور' بود و اين فيلم هم به شدت مرا تحت تاثير قرار داد. در هر صورت شرايط طورى‌ست كه بايد ياد بگيريم به هنر بيشتر از هنرمند اعتماد كنيم تا فردا اگر دست فلان رئيس‌جمهور را بوسيد، شوكه نشويم، كه البته آرزو مى‌كنم هيچ هنرمندى ناگزير از كرنش در برابر هيچ سياستمدار و سرمايه‌دار و سردارى نشود. آن وسط‌ها حتما فيلمى از سينماى فرانسه به نام 'le prenom' يا 'نام كوچك' را از الكساندر دلاپاتليره ببينيد. اگر 'كشتار' رومان پولانسكى را ديده باشيد و دوست داشته باشيد، اين فيلم را هم يقينا دوست خواهيد داشت.
در جلسات بعدى بازهم كتاب و فيلم و البته موسيقى معرفى مى‌كنم. تاريخ را چه ديدى شايد رستگار شديم! تا پيش از انتشار (ص) تا مى‌توانى خود را به كلام مسلح كن!
١. تاريخ ايران نوين نوشته‌ى يرواند آبراهاميان
٢. ايران بين دو انقلاب نوشته‌ى يرواند آبراهاميان
٣. ايران برآمدن رضاخان نوشته‌ى سيروس غنى
٤. تاريخ مشروطه‌ى ايران از احمد كسروى، انديشمند ملى‌گرا، مقتول توسط فداييان اسلام
٥. هفت جلد كتاب تاريخ انقلاب مشروطيت مهدى ملك‌زاده فرزند شهيد مشروطيت، ملك‌المتكلمين
دوستانى كه اطلاعات اندكى از تاريخ دويست ساله‌ى ايران دارند ابتدا با كتاب 'تاريخ نوين ايران' شروع كنند، كتابى كم‌حجم و غيرتخصصى‌ست. پس از آن كتاب 'ايران بين دو انقلاب' را مطالعه كنيد كه تقريبا شكل مفصل‌تر كتاب اول است. پس از آن مى‌توانيد كتاب 'برآمدن رضاخان' را بخوانيد. دو كتاب تاريخ مشروطه‌ى كسروى و ملك‌زاده از اين روى كه نويسندگان‌شان، هم‌عصر دوران تاريخى روايت شده بوده‌اند، داراى اهميت مى‌باشند. اين كتاب‌ها براى شروع، كمك مى‌كنند تا به صورت اجمالى نكات مهم تاريخ معاصر ايران را بشناسيد. از ياد نبريد وضعيت امروز ايران ارتباط مستقيم و جدى به ايران پيش و پس از دوره مشروطه (يعنى شروع مدرنيسم در ايران) دارد. بسيارى از پرسش‌هاى امروز جامعه‌ى ايرانى درباره‌ى دين، آزادى، قوميت، ملى‌گرايى، مدرنيته و ... در دو سده‌ى گذشته مطرح شده بودند. اين كتاب‌ها [براى شروع] از هر مستند غيرعلمى تلويزيونى مفيدترند، چراكه اوضاع سياسى ايران را مستند و مستدل ، تحليل و تشريح مى‌كنند. اگر شناخت صحيحى از تاريخ داشته باشيم مطمئنا به ورطه‌ى پرستش شخصيت‌ها سقوط نخواهيم كرد والبته كمتر تحت تاثير تبليغات مثبت و منفى رسانه‌ها قرار مى‌گيريم. دقت كنيد كه قرار نيست تاريخ‌شناس شويد، بلكه مى‌خوانيد تا با خواندنِ "گذشته"، حال‌تان را بشناسيد و آينده را بسازيد.
موضوع بعدى اين است كه در چند روز گذشته به پيشنهاد رفيقى، بعد از چند سال، چند فيلم ايرانى ديدم و چقدر خوشحال شدم و شما اگر پيشتر ديده‌ايد كه هيچ، خوشا به حال‌تان و اگر هم نه، كه ببينيد. چهار فيلم از 'كاهانى' ديدم و به خلاقيت‌اش (مخصوصا در بيست و اسب حيوان نجيبى‌ست) غبطه خوردم و چه بازى‌هاى خوبى و چه شعور بالايى از ديالوگ و چه فاصله‌گذارى هاى به جايى و صد البته طنزى زنده و تلخ. پنجمين فيلم، 'تنهاى تنهاى تنها' يك كمدى سوررئال و سياه و عجيب از 'عبدى‌پور' بود و اين فيلم هم به شدت مرا تحت تاثير قرار داد. در هر صورت شرايط طورى‌ست كه بايد ياد بگيريم به هنر بيشتر از هنرمند اعتماد كنيم تا فردا اگر دست فلان رئيس‌جمهور را بوسيد، شوكه نشويم، كه البته آرزو مى‌كنم هيچ هنرمندى ناگزير از كرنش در برابر هيچ سياستمدار و سرمايه‌دار و سردارى نشود. آن وسط‌ها حتما فيلمى از سينماى فرانسه به نام 'le prenom' يا 'نام كوچك' را از الكساندر دلاپاتليره ببينيد. اگر 'كشتار' رومان پولانسكى را ديده باشيد و دوست داشته باشيد، اين فيلم را هم يقينا دوست خواهيد داشت.
در جلسات بعدى بازهم كتاب و فيلم و البته موسيقى معرفى مى‌كنم. تاريخ را چه ديدى شايد رستگار شديم! تا پيش از انتشار (ص) تا مى‌توانى خود را به كلام مسلح كن!